Trzy miliony mężczyzn potomkami irlandzkiego króla

Najnowsze badania genetyczne przeprowadzone przez naukowców z
dublińskiego Trinity College wskazują na to, że ponad 8 proc.
mężczyzn w Irlandii pochodzi od tego samego człowieka. Trop
wiedzie aż do królewskiego rodu, dokładniej do króla Nialla
Noigiallacha z V wieku. Władca ten zapoczątkował dynastię, która
przez kolejnych sześć stuleci dominowała w Irlandii.

Dzięki badaniom chromosomu Y, który jest jedynym przekazywanym w
męskiej linii, naukowcy dotarli do irlandzkiej "siedziby" potomków
Nialla. Okazało się, że w północno-zachodniej Irlandii znajduje
się miejsce, w którym aż 21,5 proc. męskiej populacji posiada
"królewskie" geny. Jednocześnie sprawdzali, ile z tych osób nosi
nazwiska wywodzące od imienia króla.

Według badaczy, "królewski" chromosom Y rozproszył się już po
całym świecie. Występuje bowiem u 16,7 proc. mężczyzn w niektórych
miejscach zachodniej i środkowej Szkocji. Odkryto go także w
próbkach z Ameryki Północnej - m.in. u 2 proc. pochodzących z
Europy nowojorczyków.

Jak szacują naukowcy, całkowita liczba męskich potomków króla
może więc wynosić obecnie ok. 2-3 miliony osób na całym świecie.
Stało się to głównie wskutek dużej emigracji z Irlandii do USA i
na inne kontynenty.

Wskazuje też na to, że królewska linia Nialla cechowała się
posiadaniem licznego potomstwa, co - jak podkreślają badacze -
było w średniowiecznej Irlandii oznaką władzy i prestiżu. Ówcześni
ludzie zawierali małżeństwa we wczesnym wieku, jednak rozwody i
konkubinat były dozwolone i powszechnie praktykowane. Nieślubni
synowie byli uznawani oraz chronieni przez prawo.

Król Niall najbardziej znany jest pod przydomkiem "Niall od
dziewięciu zakładników". Otrzymał go dzięki charakterystycznemu
dla siebie zwyczajowi brania zakładników w celu podporządkowania
sobie przeciwników. Jego potomkowie rządzili Irlandią do XI wieku.

Współczesne nazwiska, które wywodzi się od rodu Nialla to m.in.
O'Neill, Gallagher, Boyle, O'Donnell, Connor, O'Reilly, Campbell,
Donnelly, McGovern, McLoughlin, O'Rourke i Quinn.

Badania opublikowano w lutowym wydaniu "American Journal of Human
Genetics".(PAP)